کد مطلب:77755 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:103

نامه 032-به معاویه











و من كتاب له علیه السلام

الی معاویه.

یعنی و از مكتوب امیرالمومنین علیه السلام است به سوی معاویه.

«و اردیت جیلا من الناس كثیرا خدعتهم بغیك و القیتهم فی موج بحرك، تغشاهم الظلمات و تتلاطم بهم الشبهات، فجاروا عن وجهتهم و نكصوا علی اعقابهم و تولوا علی ادبارهم و عولوا علی احسابهم، الا من فاء من اهل البصائر، فانهم فارقوك بعد معرفتك و هربوا الی الله من موازرتك، اذ حملتهم علی الصعب و عدلت بهم عن القصد، فاتق الله یا معاویه فی نفسك و جاذب الشیطان قیادك، فان الدنیا منقطعه عنك و الاخره قریبه منك. والسلام.»

یعنی و هلاك گردانیدی جماعتی از مردمان بسیار را كه اهل شام باشند، در حالتی كه فریب دادی تو ایشان را به سبب طغیان و سركشی تو و انداختی تو ایشان را در موج دریای گمراهی تو، در حالتی كه فروگرفته است ایشان را تاریكی های گمراهی و سیلی زده است ایشان را تشكیكات باطله ی در دین، پس برگشتند از مقصد خود و باز پس رفتند بر پاشنه های پای خود و روآوردند بر پشت سر خود و اعتماد كردند بر بزرگی های ایام جاهلیت و كفر خود، مگر كسی كه برگشت به سوی حق از اهل بینائی های ایشان، پس به تحقیق كه ایشان مفارقت و جدائی از تو كردند بعد از آنكه شناختند فریب و مكر تو را و گریختند به سوی خدا از معاونت تو در وقتی كه واداشته بودی تو ایشان را بر امر دشواری كه برگشتن از حق و دین باشد و منحرف گردانیده بودی ایشان را از وسط راه حق به سوی گمراهی، پس بترس از خدا ای معاویه، درباره ی عذاب نفس تو و كشیدن شیطان مهار تو را به سوی جهنم، پس به تحقیق كه دنیا منقطع و بریده شده است از تو و آخرت نزدیك شده است به تو. والسلام.

[صفحه 1097]


صفحه 1097.